Η Χορτοφαγική Διατροφή του Διδασκάλου Σαντ Νταρσαν Σινγκ

Ανά τους αιώνες, πολλοί μύστες και ιδρυτές θρησκειών συνιστούσαν ή και απαιτούσαν από τους μαθητές τους, να ακολουθούν χορτοφαγική διατροφή. Πολλοί από τους φημισμένους αρχαίους φιλοσόφους όπως ο Πλάτωνας, ο Πλωτίνος, ο Εμπεδοκλής, ο Απολλώνιος, ο Πλούταρχος, ο Πορφύριοςκαι πολλοί άλλοι ακολουθούσαν αυτό το είδος διατροφής. Επίσης σε πολλά μυστικιστικά κινήματα του παρελθόντος όπως αυτά των Ορφικών και των Εσσαίων, η χορτοφαγία ήταν κάτι το προαπαιτούμενο για τη μύηση.
Στη Χριστιανική Βίβλο, αναφέρεται ότι ο Θεός είπε στον άνθρωπο: "Ιδού, σας έδωκα πάντα χόρτον κάμνοντα σπόρον, όστις είναι επί του προσώπου της γης, και παν δένδρον, το οποίον έχει εν εαυτώ καρπόν δένδρου κάμνοντος σπόρον.Tαύτα θέλουσιν είσθαι εις εσάς προς τροφήν." (Γένεσις 1: 29).







Ακόμη και με τις Δέκα Εντολές, τις οποίες έδωσε ο Θεός στο Μωυσή, γίνεται υπαινιγμός για τη χορτοφαγία, όταν μία από αυτές λέει: "Όυ φονεύσεις" (Έξοδος 20: 13). Επομένως είναι αδιανόητο για ένα πιστό Χριστιανό, να γίνεται αιτία φόνου κάποιου ζώου για να φάει το κρέας του. Ακόμα πώς μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι είμαστε εραστές της Δημιουργίας του θεού, αν σκοτώνουμε τα κατώτερα μέλη της οικογένειάς Του;
Ο Ιησούς Χριστός που ήταν ενσάρκωση της μη-βίας συνιστούσε στη διδασκαλία του ότι "Αν κάποιος σε ραπίσει στο αριστερό μάγουλο, εσύ πρέπει να του προσφέρεις και το δεξιό".(Κατά Ματθ. 5: 39).
Πώς είναι λοιπόν δυνατόν να θεωρούμε ότι κάποιος που πιστεύει τόσο πολύ στην ανάγκη της μη βίας και δεν αντιδρά ακόμη κι όταν τον ραπίζουν οι άλλοι, θα μπορούσε να ασκήσει θανατηφόρο βία απέναντι στα κατώτερα πλάσματα του Θεού; Αυτό που δίδαξε ο Χριστός ήταν η παγκόσμια αγάπη και η πλήρης αποφυγή βίας και ζητούσε από τους ανθρώπους να αγαπούν κάθε πλάσμα της Δημιουργίας.
Η χορτοφαγία βέβαια αποτελεί μέρος και της Ινδουιστικής θρησκευτικής παρά- δοσης αλλά και ο φιλεύσπλαχνος Βούδας δίδασκε την αποφυγή βίας απέναντι σε όλα τα όντα και οι πρώτοι μαθητές του ήταν χορτοφάγοι. Ο Μαχαβίρα, ο ιδρυτής της θρησκείας των Τζέϊν, συνιστούσε την αυστηρή χορτοφαγική διατροφή. Οι μεγάλοι άγιοι των Σούφι ήταν κι αυτοί χορτοφάγοι. Στους ναούς των Σιχ, τις "γκουντβάρες", όπως ονομάζονται, δε διανέμεται ποτέ κρέας στο δωρεάν συσσίτιο που προσφέρεται και ο Γκουρού Νάνακ κατηγορηματικά απαγόρευε στους μαθητές του την κρεοφαγία.
Παρόμοια και ένας από τους Μέγιστους Διδασκάλους ο Γκόμπινγκ Σινγκ, έδινε σαφείς εντολές σε σχέση με το θέμα αυτό, λέγοντας στους μαθητές του, "Μην πλησιάζετε ποτέ ψάρια ή κρέατα". Οι οδηγίες αυτές υπάρχουν μέσα σε παπύρους που κυκλοφορούσαν την εποχή εκείνη, με τη μορφή περιοδικών που έφεραν τον τίτλο "Χουκαμνάμα" και φυλάσσονται μέχρι σήμερα στη γκουντβάρα Πάτνα Σαχίμπ. Ακόμα ανατρέχοντας στην ιστορία βλέπουμε ότι και πολλοί γνωστοί φιλόσοφοι, καλλιτέχνες, ποιητές, συγγραφείς και μεγάλοι φωτισμένοι ηγέτες, ήταν χορτοφάγοι. Αναφέρονται ενδεικτικά ο Μέγας Ασόκα, ο περίφημος αυτοκράτορας Άκμπαρ, ο Σερ Ισαάκ Νεύτων, ο Μαχάτμα Γκάντι, ο Αλμπερτ Σβάϊτσερ, κτλ. Η συμπόνια που χαρακτήριζε τους ανθρώπους αυτούς απέναντι στα άλλα πλάσματα, τους οδήγησε στο να επιλέξουν το μονοπάτι της μη-βίας και δεν γινόταν συμμέτοχοι στη θανάτωση ζώων με το να
καταναλώνουν κρέας στη διατροφή τους.
Χαρακτηριστικό είναι και το παράδειγμα του μεγάλου καλλιτέχνη Λεονάρντο Ντα Βίντσι που ήταν κι αυτός χορτοφάγος και λέγεται ότι κάθε φορά που έβλεπε κάποιο πουλί κλεισμένο σε κλουβί, ζητούσε από τον ιδιοκτήτη του να του το πουλήσει και στη συνέχεια το άφηνε ελεύθερο να φύγει.
Ο Θεός έχει φροντίσει να υπάρχει στη διάθεση του ανθρώπου μεγάλη αφθονία φρούτων, καρπών, λαχανικών, οσπρίων, δημητριακών και βοτάνων, τα οποία πρέπει να αποτελούν την τροφή μας.
Μπορούμε επίσης να καταναλώνουμε και γαλακτοκομικά προϊόντα, χωρίς να χρειάζεται να σκοτώνονται ζώα, καθώς το πνευματικό μονοπάτι είναι ένα μονοπάτι αγάπης, συμπόνιας και μη-βίας.
Είναι γεγονός ότι για να ζήσουμε σ΄ αυτό τον κόσμο πρέπει να καταστρέψουμε κάποια άλλη μορφή ζωής. Τα φυτά που τρώμε, αλλά και τα βακτηρίδια που αναπνέουμε, έχουν κι αυτά ζωή. Ο νόμος του κάρμα, σύμφωνα με τον οποίο κάθε δράση συνεπάγεται μία συγκεκριμένη αντίδραση, ισχύει και στην
περίπτωση της διατροφής μας. Όπως αναφέρουν όμως όλοι οι Άγιοι, αφού είναι αδύνατον να επιβιώσουμε χωρίς τροφή, πρέπει τουλάχιστον να επιλέξουμε εκείνο το είδος διατροφής που προκαλεί τον ελάχιστο δυνατό πόνο στη Δημιουργία του Θεού. Τα φυτά έχουν τη χαμηλότερη συνειδητότητα, και επομένως η κατανάλωσή τους από τον άνθρωπο προκαλεί το μικρότερο καρμικό χρέος.
Ενώ η σύγχρονη επιστήμη μας διδάσκει ότι κάθε μορφή της ύλης αποτελείται από διαφορετικούς συνδυασμούς χημικών στοιχείων, οι αρχαίες Γραφές της Ανατολής εισάγουν και μία άλλη διάσταση σε σxέση με τη γνώση αυτή. Αναφέρονται, δηλαδή, στην ύπαρξη μίας ζωντανής δύναμης, η οποία
υπάρχει μέσα σε όλα τα όντα και τα πλάσματα της Δημιουργίας, τόσο στον άνθρωπο, όσο και στα ζώα, στα πτηνά, στα ερπετά και τέλος στα φυτά, με τη διαφορά ότι στα φυτά η δύναμη αυτή υπάρχει στην ελάχιστη έντασή της.
Αναλύοντας αυτό το σημείο, εξηγούν ότι τα πέντε δημιουργικά στοιχεία, που είναι το νερό (υγρά), η γη (στερεά), ο αέρας (αέρια) η φωτιά (ενέργεια), και ο αιθέρας (ανώτερη διάνοια), υπάρχουν στο σύνολό τους μέσα στα ανθρώπινα όντα. (Ο φόνος ενός ανθρώπου αποτελεί το πλέον αποτρόπαιο έγκλημα και τιμωρείται με θάνατο). Στη επόμενη κατηγορία υπάγονται τα τετράποδα, στα οποία υπάρχουν εκδηλωμένα τα 4 από τα 5 αυτά στοιχεία, δηλαδή το νερό, η γη, η φωτιά και ο αέρας, με τον αιθέρα να απουσιάζει, ή έστω να υπάρχει σε "αμελητέα ποσότητα". Στην τρίτη κατηγορία υπάγονται τα πτηνά, τα οποία έχουν τα τρία στοιχεία, δηλαδή το νερό, τη φωτιά και τον αέρα. Αν κάποιος σκοτώσει ένα πουλί, ο δράστης δεν τιμωρείται, εκτός κι αν πρόκειται για κάποια προστατευόμενα είδη πουλιών, οπότε καλείται να πληρώσει κάποιο μικρό χρηματικό πρόστιμο. Στα ερπετά, τα σκουλήκια και τα έντομα συναντούμε μόνο δύο από τα δημιουργικά στοιχεία, τη γη και τη φωτιά, ενώ τα άλλα τρία υπάρχουν σε λανθάνουσα κατάσταση.
Η θανάτωση ενός τέτοιου όντος δεν τιμωρείται καν από το νόμο. Οι ρίζες, τα λαχανικά και τα φρούτα περιέχουν μόνο το στοιχείο του νερού σε ενεργή μορφή και επομένως, από ηθικής πλευράς, η χορτοφαγική διατροφή προκαλεί το λιγότερο πόνο και τη μικρότερη βλάβη στη φύση. Υιοθετώντας αυτό το είδος της διατροφής, ο άνθρωπος χρεώνεται με το ελάχιστο καρμικό χρέος.
Πολύς κόσμος έχει λανθασμένη εντύπωση για τη θρεπτική αξία της χορτοφαγικής διατροφής και νομίζει ότι αυτή δεν μας δίνει όλες τις απαραίτητες θρεπτικές ουσίες που πρέπει να δίνει η τροφή και κυρίως πως δεν δίνει τις αναγκαίες πρωτεΐνες. Οι επιστημονικές έρευνες όμως που έγιναν τις τελευταίες δεκαετίες, δείξανε ότι με τη χορτοφαγική διατροφή, μπορεί να πάρει κανείς άφθονες πρωτεΐνες και μάλιστα περισσότερες απ' όσες χρειάζεται.
Το ίδιο ισχύει και για τις βιταμίνες, τα άλατα κ.λπ. Οι σύγχρονοι διαιτολόγοι με τις έρευνές τους βεβαιώνουν ότι μια ισορροπημένη χορτοφαγική διατροφή μπορεί να δώσει στο σώμα μια καλύτερη υγεία. Ήδη από το1974 η Εθνική Ακαδημία Επιστημών των Ηνωμένων Πολιτειών δημοσίευσε στο
περιοδικό "Food and Drug Administration Consumer" μια λεπτομεριακή μελέτη, σχετικά με την αποτελεσματικότητα και την πρακτικότητα της χορτοφαγικής διατροφής. "Η αντίληψη" αναφέρεται στο συμπέρασμα της μελέτης "ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να πάρει όλες τις απαραίτητες θρεπτικές
ουσίες, με τη χορτοφαγική διατροφή είναι σήμερα ένας μύθος".
Άλλες πάλι μελέτες αποδεικνύουν ότι στους χορτοφάγους που δεν πίνουν οινόπνευμα και δεν κάνουν χρήση τοξικών και ναρκωτικών ουσιών η πέψη και η αφομοίωση των θρεπτικών ουσιών γίνεται σωστότερα, με αποτέλεσμα να παίρνουν από τις τροφές περισσότερες θερμίδες και να επιτυγχάνεται στο αίμα μεγαλύτερη συγκέντρωση βιταμινών και μετάλλων.
Όσο περνούν τα χρόνια οι βιολόγοι και οι διαιτολόγοι αποδεικνύουν με τις έρευνές τους ότι η χορτοφαγική διατροφή είναι πιο ταιριαστή και πιο υγιεινή για τον ανθρώπινο οργανισμό από αυτή των κρεατοφάγων. Τα πιο δυνατά ζώα με τη μεγαλύτερη αντοχή είναι φυτοφάγα. Ο ελέφαντας, το βόδι και
το άλογο είναι τόσο γνωστά για τη δύναμή και την ικανότητα τους για εργασία, ώστε ακόμα και τη δύναμη των μηχανών μετράμε με "ίππους". Για επιβεβαίωση ότι η σωστή χορτοφαγική διατροφή δεν αποτελεί εμπόδιο στη φυσιολογική ανάπτυξη όχι μόνο του σώματος αλλά και της διάνοιας και μάλιστα σε υψηλό βαθμό, ανάφερα μερικούς πολύ γνωστούς διανοούμενους που υπήρξαν
χορτοφάγοι.
Ακόμα και από βιοφυσιολογική άποψη στον άνθρωπο ταιριάζει περισσότερο η χορτοφαγική διατροφή.
Η κατασκευή του σώματός του δεν είναι ανάλογη με αυτή των σαρκοβόρων ζώων. Είναι γνωστό ότι τα σαρκοβόρα ζώα έχουν μεγάλους κυνόδοντες και νύχια για να τραβούν και να σκίζουν τις σάρκες ενώ ο άνθρωπος αντίθετα έχει δόντια που μοιάζουν με αυτά των χορτοφάγων ζώων. Έχουν ατροφικούς κυνόδοντες και επίπεδους τραπεζίτες ιδιαίτερα ανεπτυγμένους, για να αλέθουν φυτικές τροφές. Επιπλέον τα έντερα των σαρκοφάγων ζώων είναι μικρά. Έχουν μήκος περίπου το τριπλάσιο του μήκους του σώματός τους, ώστε οι σάρκες να αφομοιώνονται ή να αποβάλλονται γρήγορα προτού υποστούν σήψη και δημιουργηθούν δηλητηριώδεις ουσίες. Ο άνθρωπος έχει πολύ μακριά
έντερα, που έχουν μήκους 10-12 φορές μεγαλύτερο από το μήκος του σώματός τους.
Έχει παρατηρηθεί πως η τροφή που τρώμε έχει επίδραση στη φυσική, συναισθηματική και νοητική μας κατάσταση. Έτσι αν θέλουμε να ζήσουμε μια ζωή χωρίς βία, με φιλευσπλαχνία, γαλήνη και ισορροπία, αν θέλουμε να
ελέγχουμε το νου και τις αισθήσεις μας, τότε θα πρέπει να ακολουθήσουμε μια
διατροφή που να βοηθάει στην επίτευξη αυτού του σκοπού και τέτοια είναι η χορτοφαγική διατροφή.
Σε σχέση με την επίδραση που μπορεί να έχουν στον άνθρωπο οι τροφές, στην Ινδία λένε ότι μπορούμε να τις χωρίσουμε σε τρεις κατηγορίες.
Σε τροφές satvik (αγνές) όπως είναι τα λαχανικά, οι σπόροι, τα όσπρια, τα κηπευτικά, τα φρούτα, οι ξηροί καρποί, το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα σε λογικές ποσότητες. Αυτή η διατροφή δίνει γαλήνη και ισορροπία στον άνθρωπο και λέγεται ότι κρατά το νου και την καρδιά μακριά από κάθε
είδους ασθένεια και κακία.
Σε τροφές rajsik που αυξάνουν την ενεργητικότητα όπως είναι το πιπέρι, τα καρυκεύματα, τα αρωματικά φυτά, τα ξινά και τα πικρά. Οι τροφές αυτού του τύπου δρουν διεγερτικά και ερεθίζουν τις αισθήσεις.
Τέλος σε τροφές tamsik που είναι τροφές βλαβερές για τον οργανισμό και προκαλούν νωθρότητα και βιαιότητα. Τέτοιες τροφές είναι οι μπαγιάτικες τροφές, το κρέας, τα ψάρια, τα πουλερικά, τα αυγά και τα οινοπευματώδη ποτά.
Ο Θεός μας έχει δώσει ευκολίες και τα δώρα της φύσης σε ποσότητες, ώστε να μπορούν να τραφούν όλα Του τα παιδιά. Η χορτοφαγία είναι πολύ πιο παραγωγικός και πιο οικονομικός τρόπος διατροφής και αυτός είναι ένας επιπρόσθετος λόγος που θα πρέπει να την προτιμάμε.
'Όταν ένα άγριο θηρίο τρώει ένα άλλο πλάσμα, το κάνει για να επιβιώσει καθώς δεν έχει άλλο τρόπο για να διατηρηθεί στη ζωή. Για τον άνθρωπο όμως που είναι παμφάγος, δεν υπάρχει δικαιολογία, γιατί μπορεί να επιζήσει χωρίς να αφαιρεί τη ζωή άλλων πλασμάτων.
Αν όλοι όσοι τρώνε κρέας έβλεπαν τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η "βιομηχανία κρέατος" στα σφαγεία, σίγουρα θα εντυπωσιαζόντουσαν και πολλοί θα έπαυαν να είναι κρεατοφάγοι. Το συμπέρασμα είναι ότι η επιθυμία του ανθρώπου να εγκαταλείψει τον τρόπο ζωής που ταιριάζει στη φύση του,
προκαλεί μεγάλη σπατάλη και είναι αδικαιολόγητη.
Εκτός από το είδος της τροφής που τρώμε θα πρέπει να προσέχουμε και την ποσότητά της.
Η βασική αρχή είναι ότι πρέπει να τρώμε για να ζούμε και όχι αντίθετα να ζούμε για να τρώμε.
Δυστυχώς οι περισσότεροι από μας τρώμε υπερβολικά.
'Όταν μας προσφέρουν ένα νόστιμο φαγητό τρώμε περισσότερο από το συνηθισμένο, όπως συμβαίνει καμιά φορά που είμαστε φιλοξενούμενοι και θέλουμε να δείξουμε ότι εκτιμούμε τη φιλοξενία. Η πολυφαγία είναι συχνά αιτία πολλών προβλημάτων υγείας καθώς και της δυσκολίας που συχνά
έχουν ορισμένοι στο διαλογισμό τους. Ο Πέρσης μυστικιστής Sheikh Saadi έλεγε ότι, επειδή είμαστε παραγεμισμένοι μέχρι τα ρουθούνια με φαγητό, δεν μπορούμε να δούμε το Φως του Θεού.
Συνιστούσε να χωρίζουμε το στομάχι μας σε τέσσερα ίσα μέρη: "τα δύο να τα γεμίζουμε με αγνή τροφή, το ένα με νερό και το τελευταίο να είναι άδειο για να μπορεί να δεχθεί το Φως του Θεού".
Αν επιθυμούμε να ακολουθήσουμε το μονοπάτι της μη βίας και της αγάπης για όλη τη Δημιουργία, τότε θα πρέπει να υιοθετήσουμε τη σωστή χορτοφαγική διατροφή. Θα πρέπει να έχουμε ευσπλαχνία, όχι μόνο για τα κατώτερα μέλη της Θεϊκής Δημιουργίας και για τους συνανθρώπους μας
αλλά και για τους ίδιους μας τους εαυτούς.